کتاب کهنسالی 2 جلدی

سيمون دوبوار در اين كتاب به گفته ي خودش سعي مي كند به تحليل اوضاع و شرايط افراد كهنسال از دو زاويه ديد، دروني و بروني، بپردازد. زاويه ي بيروني، نگاه اطرافيان به كهنسالي و روابط و مناسبات آن است و زاويه ي دروني، نگاهي است كه خود فرد كهنسال به روابطش با جامعه و اجتماع و شرايط اجتماعي اش دارد. دوبوار معتقد است آنطور كه براي كودكي و ديگر مراحل رشد آدمي اهميت قائل شده اند و برايشان تحقيقات و تحليل هاشده در عين حال هميشه سعي بر ناديده انگاشتن كهنسالي بوده است و از سوي جامعه ي سرمايه داري اين امر به عمد رخ ميده، استثمارگران تا زماني كه مي توان، ازنيروي كار بهره مي برند و پس ازآن بهره كشي، به راحتي از آنان گذر مي كنند و به حال خود گذارده مي شوند. كهنسالان را جمعيتي غير فعال مي دانند كه باري بر دوش جمعيت فعال جامعه است. در اين بخش سيمون دوبوار به درستي مي گويد:« به هر رو كهنسالان چه بر اساس فضيلت هايشان و چه بر پايه ي خفت هايشان همواره از گروه بزرگ انسانها خارج مي شوند.بنابراين، جهان بدون احساس ترديد اخلاقي، از اعطاي كمترين پشتيباني و حمايت لازم براي ادامه ي يك زيست انساني به آنان دريغ خواهد كرد