کتاب طرلان

شش سال بود که داشت زجر می‌کشید، خودش را شکنجه می‌کرد، هر شب مشت محکمی به خواسته‌های دلش که فریاد زنان خورشید را از او طلب می‌کرد می‌کوفت و صدایش در نمی‌آمد، برای اینکه نمی‌خواست شاهد برهم شکستن باورها و غروب خورشیدش باشد و اکنون با ناباوری داور را می‌دید که از گرد راه نرسیده می‌خواهد رازی را آشکار نماید که او آن طور با مهارت سعی در نهان کردنش نموده است، اما طرلان مصمم بود که نگذارد داور به هدفش برسد