کتاب فیلمنامه ققنوس

در دوره رزیدنتی خیلی می­نوشتم. کلاس می­رفتم و در جلسات بررسی و تحلیل داستان و فیلم شرکت می­کردم. به اینها فعالیت­های روتین رزیدنتی را اضافه کنید. علاوه بر این برای سایر رزیدنت­ها مقاله تهیه می­کردم، تدریس می­کردم، کار هم می­کردم. در دوره رزیدنتی در سال ۷۸ فیلمنامه­ای نوشتم به اسم سکوت که به چاپ رسید و بازخوردهای بسیار مناسبی هم داشت ولی به مرحله ساخت نرسید.

متاسفانه از یک جایی به بعد باید ارتباطات لازم را برای ورود به عرصه سینما داشته باشی که من نداشتم. چند جایی هم که فیلمنامه را خواندند وقتی متوجه می­شدند که دندانپزشک هستم به سرعت گارد می­گرفتند. کمی بعد فیلمنامه ققنوس را نوشتم که آن هم بازخوردهای خوبی دریافت کرد. متاسفانه در این مورد هم برخی می­گفتند که تو که دندانپزشک هستی چه به فیلمنامه­نویسی و اصلا به خود اثر به عنوان یک کار مستقل نگاه نمی­کردند. در نتیجه تصمیم گرفتم آثارم را فقط چاپ کنم و یا نقاشی­هایم را هیچوقت در نمایشگاهی ارایه نکردم.

مازیار شهزاد دولتشاهی که نخستین تجربه کارگردانی خود را با نمایش “مرثیه‌ای برای یک دختر” پشت سر می‌گذراند در گفت‌وگو با هنرآنلاین گفت: پیش از دراماتورژی این اثر، چند نمایشنامه را نوشته‌ام اما فرصت اجرای آن‌ها میسر نشد و طی دو سه سال گذشته با برنامه‌ریزی‌هایی بر آن شدم تا نمایشی را به صحنه آورم